Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Το πρώτο μας ταξίδι...

Πέρασαν έξι μήνες, όταν ο Βασίλης αποφάσισε να μου κάνει έκπληξη και να με πάρει μαζί του στην Γερμάνια! Ήταν σημαντικό για μένα να πάω, μιας κι ήθελα να γνωρίσω την χώρα που γεννήθηκε ο αγαπημένος μου, που μεγάλωσε, που έζησε σχεδόν 28 χρόνια της ζωής του εκεί!! Έχει συγγενείς εκεί, μένουν οι αδερφές του οι οποίες έκαναν εκεί οικογένεια και έχει και πολλούς φίλους!!

Έτσι λοιπόν, 28η Οκτωβρίου 2005, κι ενώ η Ελλάδα γιόρταζε το Ιστορικό "ΟΧΙ", εγώ γιόρταζα που επιτέλους η μαμά μου είπε το μεγάλο "ΝΑΙ" στο να πάω εξωτερικό μόνη μου!! Καλά όχι τελείως μόνη..

Η ιδέα ενός ταξιδιού σε μια άλλη χώρα με είχε συνεπάρει παρόλο που δεν ήταν η πρώτη φορά! Είχα πάει Κωνσταντινούπολη και Ιταλία, κρουαζιέρα με τους γονείς μου στα 8 και 9 μου χρόνια αντίστοιχα!! Εννοείτε πως δεν θυμόμουν και πολλά!!


Έτσι λοιπόν, φτάσαμε Γερμανία 29 Οκτωβρίου, έπειτα από ένα καταπληκτικό, ηλιόλουστο, εναέριο ταξίδι! Μου άρεσε ιδιαίτερα το χρώμα που είχαν τα δέντρα! Κίτρινο, κόκκινο, καφέ και πράσινο! Η εικόνα μου έχει μείνει έτσι όπως τα έβλεπα από το παράθυρο του αεροπλάνου!! Να στέκονται εκεί.. σαν να θέλουν κάτι να σου πουν!!


Η Στουτγάρδη, είναι μια πολύ όμορφη πόλη! Μου άρεσε πολύ η καθαριότητα της, η τάξη που υπήρχε, γενικά ο σεβασμός του λαού! Θα μου πείτε σιγά στρατιωτάκια είναι!! Θα μου άρεσε να αποτελούσα κι εγώ ένα στρατιωτάκι της Ελλάδας μου, αρκεί να ήταν κι η Αθήνα τόσο όμορφη!! Τόσο καλαίσθητη!!


Δεν θα ήταν πραγματικά πολύ όμορφο να ήταν έτσι και η πλατεία Συντάγματος?? Εκεί που φαίνεται η Βουλή , εκεί που είναι ο κεντρικός σταθμός του Μετρό, εκεί που τέλος πάντων είναι σημείο συνάντησης πολλών ανθρώπων, σημείο αναφοράς!!


Άλλη μια πολύ όμορφη πόλη που επισκεφτήκαμε στην διάρκεια του ταξιδιού μας, ήταν η Χαϊδελβέργη! Μπορώ να πω ότι ήταν πιο όμορφη κι από την Στουτγάρδη! Ο τεράστιος πεζόδρομος που ήταν γεμάτος μαγαζιά, τα ερείπια του παλατιού, οι γέφυρες πάνω από τον Νέκαρ ποταμό, τα σπίτια, όλα ήταν τόσο γραφικά που ήθελα συνέχεια να τα βλέπω!!


Ο τεράστιος πεζόδρομος με τα χιλιάδες μαγαζιά!! Η χαρά μου!! Η χαρά κάθε γυναίκας!!

Δεν θα με χάλαγε ένα σπιτάκι εκεί...


Στο βάθος φαίνεται το παλάτι...

Θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες γι'αυτό το ταξίδι... αλλά ίσως θα καταντούσα κουραστική στο τέλος!! Και δεν θα ήθελα κάτι τέτοιο...






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου