Ανασκόπηση για το 2011...

Πέρυσι που είπα να ξεκινήσω το μπλοκάκι μου, έκανα μια ανασκόπηση για τον χρόνο που μόλις είχε περάσει! Όταν το ξαναδιάβασα... σκέφτηκα πως μου άρεσε να έχω κάτι σαν περίληψη αναμνήσεων του χρόνου που πέρασε!! Έτσι λοιπόν... υποδέχτηκα το 2011 γεμάτη όνειρα και ελπίδες για μια καλύτερη χρονιά ... το 2010 ομολογώ ότι ήταν από τις χειρότερες που είχα περάσει, μιας κι αντιμετώπιζα καραμπινάτη κατάθλιψη!!

Ο Ιανουάριος με βρήκε να πακετάρω και να μεταφέρω κούτες στο νέο μου σπιτάκι επιτέλους!! Μετακόμιζα, ήταν γεγονός και δεν το άλλαζε τίποτα πλέον! Το παλιό σπίτι όπου μέναμε με την οικογένεια μου, ευθύνεται εν μέρει για την πτώση της ψυχολογίας μου, παρόλο που ήταν καινούρια πολυκατοικία..

Ο Φλεβάρης, μας βρήκε πλέον στο καινούριο σπίτι, να φτιάχνουμε τα πράγματα μας και να κάνουμε πολλά σχέδια και όνειρα για το ταξίδι που ερχόταν! Είχε κλείσει ο αντρούλης μου εισητήρια από τον Νοέμβρη σχεδόν για Γερμανία, για να μπορέσει να μου ανεβάσει λιγάκι το ηθικό!! Και τα κατάφερε περίφημα!! Περάσαμε 2 εβδομάδες πολύ όμορφα!!

Τον Μάρτιο, σαν σημαντικό γεγονός θεωρώ ότι πήγα στα μπουζούκια σχεδόν μετά από 2 χρόνια!! ... Τον Απρίλη σχεδιάσαμε να κάνουμε Πάσχα στα Νέα Στύρα όπου και μένουμε!! Η Ανάσταση ήταν μια όμορφη εμπειρία στο νησί! Όταν άρχισε να χτυπάει η καμπάνα με την Ανάσταση του Κυρίου, άρχισαν τα καράβια να πατάνε την κόρνα από το λιμάνι, ήταν πολύ γραφικά όλα!!

Τον Μάιο έκανα τα 29α γενέθλια μου κι είπα να αποχαιρετήσω την εικοσάδα με αξιοπρέπεια και μια μεγάλη γιορτή!! Χωρίστηκε σε 2 μέρη! Το πρώτο έγινε στα Νέα Στύρα για τους φίλους μας εκεί! Μαγείρεψα, έφτιαξα 2 γλυκά και περάσαμε πολύ όμορφα!! Το 2ο μέρος το έκανα στην Αθήνα για τους φίλους μου εδώ! Περάσαμε πολύ καλά, αν και είχε ήδη αρχίσει να με ταλαιπωρεί μια αλλεργία ...

Τον Ιούνιο έγινα κουμπάρα στο γάμο μιας πολύ καλής μου φίλης!! Ήταν τιμή για εμένα !! Όλα ήταν τέλεια!! Μάλιστα το τραπέζι έγινε εκεί που είχα κάνει και εγώ το γάμο μου και μου ξύπνησε πολλές και όμορφες αναμνήσεις!! Χρήστο και Λιβύα , εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είστε πάντα ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι, όλη σας η ζωή να είναι γεμάτι από χρώματα και χαμόγελα και πολύ σύντομα να μεγαλώσετε την οικογένεια σας!!

Τον Ιούλιο πήγαμε στην Ίο με τα κουμπαράκια μας ... και περάσαμε πολύ όμορφα!! Μου άρεσε απίστευτα πολύ το νησί!! Είχε και πολύ ωραίες παραλίες!! Φυσικά δεν παρέλειψα να δω το τελευταίο μέρος της ταινίας Harry Potter και οι κλήροι του θανάτου! Είχαν γίνει κάτι σαν παράδοση μαζί με την κολλητή μου Νατάσσα να τα βλέπουμε όπως και δήποτε στο σινεμά!! Ήταν και η πρώτη τανιά που είδα σε 3D!! Εκστασιάστηκα!!! Και κλείνουμε τον Ιούλιο με τον Δημητράκη μου να κλείνει τα 2!! Μια οικογενειακή σύναξη, μια μικρή τουρτίτσα και BBQ!!!

Τον Αύγουστο ... ξεκίνησε το αγοράκι μου να μιλάει όλο και πιο πολύ!! Και κάπου μέσα στον Σεπτέμβριο ανακαλύψαμε την Ντόρα την εξερευνήτρια... που απελευθέρωσε εντελώς την γλωσσίτσα  του και την λάτρεψε όσο τίποτα άλλο!! Από τότε έγινα αυτοκόλλητοι... και όσο περνάει ο καιρός ανταποκρίνεται όλο και πιο πολύ στις ερωτήσεις της Ντόρας!!

Ο Οκτώβρης πέρασε σχεδόν αδιάφορος ... αλλά στο κλείσιμο του είπε να μας πικράνει αρκετά!! Μπήκε η γιαγιά μου στο νοσοκομείο, παρουσίασε δύσπνοια και την κράτησαν για εξετάσεις μέχρι που διέγνωσαν αυτό που δεν θέλαμε ούτε εμείς, ούτε κανένας φαντάζομαι για κάποιον δικό του! Καρκίνο στον πνεύμονα, ευτυχώς δεν έχει κάνει μετάσταση και εκ τότε το παλεύει!

Τον Νοέμβριο έγινε ο γάμος της κολλητής μου Νατάσσας, μια πολύ πολύ όμορφη νύφη και ένας όμορφος γάμος! Εύχομαι τα καλύτερα , πάντα ευτυχία και πολύ έρωτα και σύντομα μ'ένα κουτσουβελάκι να ολοκληρώσει την ευτυχία σας!

Και φτάσαμε και στον Δεκέμβρη...  Λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα μου αρρώστησε με ιωσούλα ο μικρός!! Πρώτη φορά τόσο πόλυ!! Του το γύρισε σε ωτίτιδα και έτσι χρειάστηκε να πάρει αντιβίωση για πρώτη φορά το μωρό μου! ...

Το 2011 , αν εξαιρέσουμε τα τελευταία γεγονότα, μπορώ να πω ότι ήταν μια καλή χρονιά ... εύχομαι όμως το 2012 να είναι μια καλύτερη χρονιά για όλους μας! Και να φτιάξουν και τα πράγματα στην Ελλάδα πριν αναγκαστούμε να φύγουμε όλοι!!

Καλή Χρόνια γεμάτη υγεία και ευτυχία!

Υ.γ. : Επειδή κλασσικά ξέμεινα από υπολογιστή... και είμαι με δανεικό δεν κατάφερα να βάλω φωτογραφίες σε αυτήν την ανάρτηση προς το παρόν, αλλά εύχομαι σύντομα να προσθέσω!! 

Το δραχμοευρώ!!!

Πολλές φορές, έκανα την σύγκριση αξίας των 2 νομισμάτων! Ειλικρινά υπήρχαν φορές που με έπιανε τρέλα με την μετατροπή που έκαναν στην οικονομία μας και πολλές φορές σταματούσα αμέσως την σκέψη μου!! Ούτε η σκέψη μου δεν το άντεχε!!

Σήμερα λοιπόν, αναλογίστηκα την περίοδο που έπιασα την πρώτη μου δουλειά! Πωλήτρια στα Υβόννη stores!! Έπαιρνα 146.120 δρχ!! Δεν γίνεται να το ξεχάσω, ακόμα και τώρα 10 χρόνια μετά! Όταν πήρα τον πρώτο μου μισθό στα χέρια μου, 40.000 προκαταβολή στο δεκαπενθήμερο του μήνα, και 106.120 δρχ, εξόφληση στο τέλος του μήνα! Θυμάμαι ακόμα τα 4 δεκαχίλιαρα με τον Παπαναστασίου, που μου έφταναν και με το παραπάνω! Ή τότε με τα 5 δεκαχίλιαρα, τα 11 πεντοχίλιαρα, το 1 χιλιάρικο, το 1 κατοστάρικο και το 1 εικοσάρικο!! Ακόμα και το εικοσάρικο είχε τρελή αξία!! Πείτε μου λοιπόν, 5 Cents πολλές φορές δεν τα αφήνετε στο ταμείο από τα ρέστα σας?? Εγώ το έκανα άπειρες φορές!!

Μέχρι τα Χριστούγεννα που μπήκαμε σιγά σιγά στο ευρουλάκι! Θυμάμαι ακόμα ότι τα μισά λεφτά τα πήρα σε δραχμές και τα υπόλοιπα σε ευρώ! Και προσπαθούσα να ξεφορτωθώ τις δραχμές, σαν να μην ήταν λεφτά , να κρατήσω το καινούριο, το επαναστατικό, το όμορφο, το καταστροφικό!! Ποτέ , μα ποτέ δεν κατάφερα να μαζέψω χρήματα στην άκρη με τα ευρώ! Στην δεύτερη δουλειά μου, έπαιρνα 600 ευρώ! 300 ευρώ το δεκαπενθήμερο και άλλα 300 στην εξόφληση! Αν είχα 4 ευρώ στο πορτοφόλι μου την ημέρα που πληρωνόμασταν αισθανόμουν τυχερή που δεν ξέμεινα!! Και να παρατηρήσω, πως τα λεφτά τα έκανα ότι γούσταρα! Δεν είχα έννοιες και ευθύνες, τους λογαριασμούς του σπιτιού, καθώς και το φαγητό μου το φρόντιζαν οι γονείς μου!

Σκεφτόμουν λοιπόν, πως έβγαινα Σαββατόβραδο με 5.000 δραχμές, έπινα ποτό, πήγαινα σινεμά, μετά έτρωγα κάτι πριν γυρίσω, πολλές ήταν οι φορές που έπαιρνα ταξί για το σπίτι, και μου περίσευαν χαλαρά και 2.500 χιλιάρικα στην τσέπη! Τώρα με 15 ευρώ, ούτε για την βενζίνη μου δεν φτάνει! Θυμάμαι τον καιρό που σπούδαζα και πήγαινα κι έλεγα , θέλω 5 ευρώ βενζίνη και με κοίταγαν υποτιμητικά, σαν ούφο!! Είχαν δεδομένο ότι ή 10 βάζεις ή 20 ή 50!! Και που θα τα βρω ρε Καραμήτρο τόσα?

Θυμάμαι που πήγαμε να πάρουμε φαγητό με τον κολλητό του, και μας έδωσε η μάμα του 10 κέρματα των 2 ευρώ!! 20 ευρώ, δλδ 6.815 δρχ, και του λέω θα μας φτάσουν?? Μου λέει έχω κι εγώ αν δεν.. και σταμάτησε! Μας ήρθε φλασιά που λένε ότι μπορεί να ήταν κέρμα , αλλά κράταγε γερά σε αξία!!

Όταν έγινε η αλλαγή στα προιόντα , ότι είχε 1 κατοστάρηκο έγινε 1 ευρώ, δλδ 340,75 δρχ! Ότι είχε ένα πεντακοσάρηκο έγινε 5 ευρώ, δλδ 1703,75 δρχ. Τρελή κι αλλοπρόσαλη διαφορά! Γι'αυτό πήγαμε από το κακό στο χειρότερο!! Ένα σαμπουάν από το σούπερ μάρκετ, που κάποτε το αποκτούσες με λιγότερο από 500 δρχ, τώρα δίνεις 1.500 δραχμές = 4 ευρώ και 50 λεπτά και νιώθεις και όμορφα γιατί διάλεξες το πιο οικονομικό!

Και να ήταν μόνο αυτό! Τώρα πια , σαν μητέρα , που προτεραιότητα έχει το παιδί μου, αγοράζω πάνες με 15 ευρώ γιατί είναι οι πιο φθηνές με τα περισσότερα τεμάχια!! Πάνες, που είναι για πέταμα!! Γιαουρτάκια για το μωρό με 2 ευρώ τα 2!! 1 ευρώ το γιαουρτάκι που έχει 150 γραμμάρια προϊόν!! Το δε γάλα... 7.14 το μικρό κουτί(400 γρ), 15 το διπλάσιο με 100 γραμμ παραπάνω(900 γρ)!!  Σύνολο ο μπέμπης, ένα δεκαχίλιαρο την εβδομάδα στο περίπου!! Που με βοηθά το κράτος? Με κάνα επίδομα μητέρας? Ούτε δουλειά δε μου προσφέρει!! Με το να έχει πιο προσιτές τιμές στα βρεφικά είδη?? Ή με το να με καταδικάζει να μην ξαναζήσω αυτό το υπέροχο συναίσθημα της μητρότητας, αφού είμαι αναγκασμένη σε αυτή τη φάση να μείνω με ένα παιδάκι???

Θέλω να φωνάξω, αλλά ξέρω ότι δεν θα ακουστώ! Πνίγομαι και δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα γι'αυτό! Ειλικρινά είναι μεγάλο κρίμα!! Πολύ μεγάλο!

photo source: http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/draxmi-euro.jpg

One year... still here!!!

Πέρασε ένας χρόνος και κάτι που τελικά αποφάσισα να δημοσιεύσω την πρώτη μου ανάρτηση! Ε καλά, δεν είμαι και από τους πιο φανατικούς blogger που υπάρχουν στον κυβεροχώρο, αλλά τουλάχιστον προσπαθώ!! Πολλές φορές θέλω να γράψω σκέψεις, που μου έρχονται στο μυαλό, κι όταν κάθομαι απλά παγώνω μπροστά στην οθόνη και κάθομαι σαν στήλη άλατος προσπαθώντας να ξεκινήσω από κάπου! Μετά κουράζομαι, αρχίζουν και βγαίνουν και κάτι περίεργοι καπνοί απ'το κεφάλι μου.. ( ουπς, έκαψα λίγο μυαλό!! χα χα χα... ) Και κλείνω τη σελίδα, ξαναγυρίζω στο facebook και λιώνω στο παιχνίδι με τις μαγισσούλες!!

Λοιπόν, ας μιλήσω για το blog μου!! Είναι ένας χώρος που πραγματικά με ηρεμεί! Και μόνο που το αντικρύζω, βλέπω τα χρώματα, διαβάζω τις αναρτήσεις μου για πολλοστή φορά, μεταξύ μας νιώθω σαν να της διαβάζω πρώτη φορά!! Μα θα μου πείτε, βρε Λενιώ, δικό σου δημιούργημα είναι πως είναι δυνατόν να μην νιώθεις έτσι??

Ξεκίνησα με την ελπίδα να γράφω και να δημοσιεύω αρκετές αναρτήσεις, αλλά τζίφος! Έχω ενέργεια, έχω ένταση, θέλω να γράψω... αλλά δε μπορώ! Από μικρή, θυμάμαι όταν μου συνέβαινε κάτι, έγραφα!! Έγραφα, και έγραφα μέχρι που κουραζόταν το χέρι μου! Τότε δεν είχαμε τους υπολογιστές και αρκόμουν στον πατροπαράδοτο κλασσικό τρόπου του στυλό και του χαρτιού! Κατά προτίμηση χαρτιά αλληλογραφίας με υπέροχο άρωμα και ροζ χρωματισμούς!! Πολύ ρομαντική ε?? Στο αγαπημένο μου μπλοκάκι όμως... δεν δίνω τόση αξία όση σε εκείνα τα άψυχα χαρτιά, που τα γέμιζα αράδες με σκέψεις, ποιήματα, αναμνήσεις, αφιερώσεις , απογοητεύσεις..

Τελειώνοντας κι αυτή η χρονιά λοιπόν , με όλες μου τις γλυκόπικρες αναμνήσεις .... σκέφτομαι πολύ σύντομα να κάνω πάλι μια ανασκόπηση χρονιάς!! Έτσι να υπάρχει κάπου , σαν τα παλιά ημερολόγια που κρατούσαμε πιτσιρίκες και τα διαβάζαμε μετά από χρόνια και αναπολούσαμε στιγμές!!

Κλείνοντας, εύχομαι ο Άγιος Βασίλης, να μου φέρει έμπνευση!!! Ε και ένα τσουβάλι λεφτά δεν θα με χάλαγαν!! :-)

photo source: http://onviolence.com/images/2010-05/first_birthday.jpg

Oh Christmas tree... oh christmas tree...

Είπαμε με τούτα και μ'εκείνα να στολίσουμε το Χριστουγεννιάτικο δενδράκι! Πήρα λοιπόν από το σπίτι της μαμάς μου , εκείνο το αψηλό και φουντωτό δεντράκι που είχε αγοράσει τα Χριστούγεννα του αρραβώνα μου! " Αυτό είναι και προίκα σου!! " μου είχε πει όλο καμάρι!! Δεν είχε τύχει να το σουφρώσω νωρίτερα από το πατάρι γιατί δεν είχα μεγάλο σπίτι και δεν χώραγε με τίποτα! Έτσι λοιπόν, μιας και είμαστε από πέρυσι το Φλεβάρη σε ένα πιο άνετο σπίτι και μιας και η μαμά μου κατάργησε το  στόλισμα του δέντρου έχοντας ασχολία το στόλισμα του τζακιού της, φόρτωσα στο daihatsu την κούτα με τα στολίδια... κι εδώ να βάλω μια παρένθεση.. (είπε η μαμά μου ότι έχει τα πάντα σε αυτήν την κούτα ( !! ) , τα φωτάκια και πολλά στολίδια!! Θα καταλάβετε παρακάτω .....)

Αρχίσαμε με το άνοιγμα του δέντρου!! Ο μικρός ως συνήθως άρχισε την προβλεπόμενη γκρίνια - του δε ξέρω τι θέλω!! - . Κλείσαμε την Ντόρα την εξερευνήτρια, να ηρεμήσει λίγο το κεφάλι μας, να βάλουμε Χριστουγεννιάτικα τραγούδια , να αποκτήσουμε λίγο Christmas mood ρε αδερφέ!! Με τον μικρό και την κουβέρτα του κρεμασμένα επάνω μου , πάλευα να τοποθετώ και να ανοίγω τα κλαδιά του έλατου! Και φτάσαμε στην κρίσιμη ώρα ανοίγματος της κούτας... και της παρένθεσης παραπάνω!!!

Ανοίγω λοιπόν την κούτα και παθαίνω ένα πρώτο σοκ! Δεν είχε φωτάκια, τα στολίδια ήταν λειψά... Α ρε μάνα τι μου έκανες!! Αλλά δεν φταίει αυτή! Δικό μου ήταν το λάθος που σκέφτηκα να τα τσεκάρω πριν και δεν το έκανα, να πάρω και τις δικές μου κούτες με τα στολίδια μου και τα φωτάκια μου... αλλά οκ , ένα μικρό αμαξάκι έχω , δεν έχω φορτηγό μεταφορικής!!! Και πάλι καλά το δόλιο το αμαξάκι , 3 χαλιά φέραμε αυτή τη βδομάδα, φωνή να είχε θα με είχε καθημερινά με καντήλια και όλους τους Αγίους μαζί!!

Εν τέλει , να μην μακρηγορώ, το στόλισα το δεντράκι... με δόσεις!! Κάτι σαν το χρέος της Ελλάδας ένα πράγμα! Οικονομική κρίση έχουμε , είπαμε να το πάμε λάου λάου με τη ροή της εποχής!! Έβαλα όλα τα στολίδια που βλέπονταν φυσικά εδώ και εκεί  μαζί με τον αντρούλη μου,η μαϊμού με την κουβέρτα είχε ξεκρεμαστεί από πάνω μου , είχε πάει στον καναπέ και μονολογούσε όλη την ώρα: " Τη Ντόα μαμά, τη Ντόα!!" , μα τόσο κόλλημα πια , δεν του έκανε καν εντύπωση το δέντρο?? Εδώ αστόλιστο που το είδα , ένιωσα ένα σκίρτημα στην καρδιά μου!! Τελικά του έδωσα ένα καμπανάκι κρεμασμένο σε έναν Άγιο Βασίλη και ασχολήθηκε αρκετή ώρα με αυτό! Μετά αποφάσισε να βγάλει τις μπάλες από το δέντρο , αλλά αυτό είναι από άλλη ιστορία ... Κι έπεται συνέχεια τις επόμενες μέρες αυτή τη δουλειά θα κάνουμε , το θυμάμαι το παραμύθι από πέρυσι... Ο μικρός της βγάζει , η μαμά της βάζει!!

Εύχομαι σε όλους να έχουμε Καλά Χριστούγεννα , με υγεία και χωρίς χρέη!! Δύσκολο το 2ο , ας έχουμε το 1ο τουλάχιστον!! 

For special bloggers!!

Σήμερα παρέλαβα το βραβείο μου από την αγαπημένη μου φίλη και κουμπάρα, Μαρίτσα, που έχει το "Όμορφη μαμά-γυναίκα", ένα υπέροχο blog με πολλά θέματα για την ομορφιά μιας γυναίκας και όχι μόνο! Την ευχαριστώ πολύ για το βραβείο της, παρόλο που  δεν είμαι πολύ ενεργή ως blogger, όχι γιατί δεν θέλω, αλλά δεν μου κατεβαίνει καμιά ιδέα! Εύχομαι με τον καιρό , να μου έρθει ας πούμε κι εμένα .. η επιφοίτηση!! Αποδέχομαι λοιπόν το βραβείο μου, και ήρθε η στιγμή να γράψω 7 πράγματα για τον εαυτό μου, καθώς και να απονείμω με την σειρά μου το βραβείο σε 15 bloggers!! 


Η Έλενα λοιπόν....
1) Είναι ελαφρώς κυκλοθυμική
2) Λατρεύει το ροζ
3) Μισεί τη διπροσωπία
4) Αγαπάει τρελά το παιδί της
5) Είναι πεισματάρα
6) Είναι αρκετά φωνακλού
7) Είναι πολύ ευαίσθητη


Απονέμω το βραβείο μου ....
1) Στην υπέροχη φίλη και κουμπάρα Μαρίτσα με το όμορφη μαμά http://omorfimama.blogspot.com/
2) Στην αγαπημένη φίλη Ιωάννα ή puccarina  http://puccarina.blogspot.com/
3) Στην διαδικτυακή μου φιλενάδα Έρη με το όμορφο blog Captain Cook http://eri-captaincook.blogspot.com/
4) Στο blog Εκφράσου http://ekfrastite.blogspot.com/
5) Στο blog vivliolatreia http://vivliolatreia.blogspot.com/
6) Στο blog reine http://reinegr.blogspot.com/
7) Στο blog "Μια αγκαλιά για σένα" http://miaagkaliagiasena-ina.blogspot.com/
8) Στο blog "ξανθομπούμπουρας" http://ksanthompoumpouras.blogspot.com/
9) Στο blog "Mamma El" http://mammael.blogspot.com/
10)Στο blog "Happy mommy" http://happymommy-christina.blogspot.com/
11)Στο blog "Η χαρά της δημιουργίας"  http://handmadeanastasiasart.blogspot.com/
12)Στο blog "eva creates" http://evacreates.blogspot.com/
13) Στο blog " Mom of two princess"http://momof2princes.blogspot.com/
14)Στο blog "babywearing" http://asterakislings.blogspot.com/
15) Στο blog "Fragments of life" http://fragments-of-life-olga.blogspot.com/

Πόσο σ'αγαπώ

Όταν έμεινα έγκυος, έλεγα γερό να είναι το μωράκι μου κι ότι θέλει ας είναι! Όπως κάθε μέλλουσα μαμά άλλωστε. Βέβαια, όπως κάθε μέλλουσα μαμά είχα έντονη την "επιθυμία" να κάνω κοριτσάκι! Άλλες μαμάδες [ βλέπε νύφη μου, πήγαινε για τον γιο (!!)], έχουν έντονη την επιθυμία για αγοράκι! Πίστευα όμως από την πρώτη στιγμή, όσο κουφό κι αν ακούγεται, ότι το σποράκι μου θα είναι αγοράκι! Επιβεβαιώθηκα σχετικά γρήγορα, μόλις την 12η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μου, στην αυχενική διαφάνεια που ο γιατρός μας βεβαίωσε ότι 95 % θα κατουράει όρθιο!! Εντάξει δεν το είπε έτσι.. αλλά το αποτέλεσμα είναι ίδιο! Δεν έπεσα από τα σύννεφα, συγκεκριμένα από το ροζ μου συννεφάκι , γιατί το ένιωθα ότι και να θέλω κόρη... γιο κουβαλάω!!

Από τότε, σχεδόν αυθόρμητα , χάιδευα την κοιλιά μου και μου ερχόταν στο μυαλό ένα τραγούδι του Μάνου Λοΐζου, το οποίο το τραγουδούσα καθημερινά στο σποράκι μου και κάθε βράδυ το έβαζα στο youtube για να το ακούει και να κοιμάται ήρεμο! Όταν πλέον άρχισα να καταλαβαίνω τις κινήσεις του μικρούλη μου, κάθε φορά που έβαζα το τραγούδι μου, νόμιζα πως η κοιλιά μου θα σκιστεί και θα βγει ένα ποδαράκι , τόσο έντονη μου έκανε την ευχαρίστηση του για το αφιέρωμα!

Έτσι λοιπόν και μετά την γέννηση του, το έβαζα να το ακούει, και έβλεπα ότι καθόταν ακίνητος και επεξεργαζόταν με τα ματάκια του την μελωδία της μουσικής! Αφιερωμένο με όλη μου την καρδιά στον μονάκριβο μου γιο, ένα τραγούδι που εκφράζει απόλυτα τα συναισθήματα μου!

Για σένα αγόρι μου...

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Πρώτη εκτέλεση: Δώρα Σιτζάνη

Άλλες ερμηνείες: Ελένη Δήμου || Δήμητρα Γαλάνη || Αλίκη Βουγιουκλάκη

Έλα να σου δείξω τις τριανταφυλλιές

τα πράσινα, τα κόκκινα, τα σπίτια, τις αυλές.

Πόσο σ'αγαπώ, πουλάκι του δρόμου,

πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ

Έλα να σου πω αγόρι γλυκό μου 

πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ.

Έλα να σου μάθω, πως είναι το φιλί,

σαν κόκκινο τριαντάφυλλο και σαν ανατολή

Πόσο σ'αγαπώ, πουλάκι του δρόμου,

πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ

Έλα να σου πω αγόρι γλυκό μου 

πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ.

Έλα να σου δείξω, το στάχυ το ξανθό

τ'αστέρια που σωπαίνουνε για ν'αποκοιμηθώ

Πόσο σ'αγαπώ, πουλάκι του δρόμου,

πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ

Έλα να σου πω αγόρι γλυκό μου 

πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ.

Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια!!!

Εδώ και 2 εβδομάδες, είπα να δοκιμάσω να βάλω την Ντόρα την μικρή εξερευνήτρια στον γιο μου, να δω πως θα αντιδράσει, αν θα του αρέσει, μιας και τα παιδικά τραγουδάκια τα είχαμε βαρεθεί προ πολλού. Με το που ξεκίνησε, κόλλησε σαν την βδέλλα μπροστά από την τηλεόραση και δεν κουνιόταν!! Λες και να έκανε με κάποιο τρόπο μαγικά αυτό το κοριτσάκι με την μαϊμουδίτσα!!


Την Ντόρα την γνώρισα από τις ανιψιές μου , που ακόμα και τώρα είναι τρελαμένες με αυτό το κοριτσάκι! Δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν αυτό που τόσο πολύ τους άρεσε! Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν το είχα συμπαθήσει ιδιαίτερα, αλλά φυσικά αφού έγινα μαμά, αφού χρειάστηκε να το δω, και να το ξαναδώ, και πάλι μαμά Ντόοοοα.... Είπα ας προσέξω τι είναι πια αυτό το φαινόμενο Ντόρα που έχει τρελάνει όλα τα πιτσιρίκια και έχει γεμίσει με κούκλες, τσάντες, πλαστελίνες, ακόμα και ζυμαρικά!!

Αναθεώρησα κάθε λέξη που είπα, μεταξύ μας είπα πολλά!!! Και φυσικά δεν θα αρνηθώ ότι είναι ένα καλοφτιαγμένο παιδικό , έτσι ώστε να βοηθούν τα παιδάκια να μιλάνε, να μαθαίνουν αρκετές λέξεις και σε ελληνικά και σε αγγλικά, να αισθάνονται χρήσιμα μιας και η Ντόρα ζητάει πάντα την βοήθεια του παιδιού που την παρακολουθεί  και κυρίως  να χρησιμοποιούν το μυαλό τους!!

Έχω εκπλαγεί με τον γιο μου, είχε ξεκινήσει να μιλάει σιγά σιγά, μέσα σε 1 εβδομάδα ξεσήκωνε ολόκληρες φράσεις από την Ντόρα! Ακόμα και τα τραγουδάκια τραγουδάει και να χορεύει όπως χορεύουν!! Μ'έχει αφήσει άφωνη!! Βέβαια η αγαπημένη μας σκηνή είναι με τον κλέφτη την αλεπού! Κάθε φορά λοιπόν που την βλέπει φωνάζει: μαμά, μανούλα, μαμάαααα... Και του λέω εγώ τι είναι αγάπη μου?? Και μου λέει παίρνοντας το ύφος της αλεπούς από το έργο, του-τε-μπέ!!! Που φυσικά σημαίνει: "Ωχ, αδερφέ!!", απάντηση της αλεπούς στην Ντόρα και την μαϊμουδίτσα που του λένε να μην κλέψει!!

photo source:http://images2.layoutsparks.com/1/72214/dora-the-explorer-image-31000.gif

Μαμά-λι, αντουμπί....

Το αντουμπί που ζητάει ο δίχρονος γιος μου, είναι το γνωστό σε όλους μας καλαμπόκι! Η εποχή του είναι κυρίως το καλοκαίρι! Εδώ στα Νέα Στύρα, έχουμε έναν ψήστη όπου βάζει κάρβουνα στον παραλιακό πεζόδρομο το απόγευμα και ψήνει καλαμπόκια όπου πολύς κόσμος μπορεί να αγοράσει να φάει! Σαν γεύση, προσωπικά εμένα μου αρέσει πάρα πολύ και το χρησιμοποιώ σε σαλάτες κυρίως όλο το χρόνο, κονσερβοποιημένο, ή κατεψυγμένο το οποίο το βράζω! Έτσι λοιπόν, πήραμε και εμείς ψητό καλαμπόκι, κι είπα να δώσω στον μικρό μου, μπας και φάει.. ( πέρναμε που και που κάποιες φάσεις ασιτίας, ευτυχώς που υπάρχει το ευλογημένο γάλα, τουλάχιστον να μην είναι τελείως νηστικός!!)

Και το θαύμα έγινε! Ο μικρός τρελάθηκε με το καλαμπόκι! Κάθε φορά που περνάμε από τον "πλανόδιο ψήστη ", το ζητάει σαν τρελός! Μέχρι και ο άνθρωπος τον πήρε χαμπάρι και από μακριά του φωνάζει: "Καλώς τον αντουμπί!!!"

Το καλαμπόκι μπορείτε να το βρείτε και σε σούπερ μάρκετ, ή μανάβικα και να φτιάξετε στο σπίτι ψητό ή βραστό! Εμείς τα προβράζουμε λίγο να μαλακώσουν και μετά τα ψήνουμε σε ηλεκτρική ψηστιέρα και γίνονται πολύ νόστιμα! Στα κάρβουνα γίνεται πιο νόστιμο βέβαια!!

Εδώ, μ'ένα homemade καλαμπόκι, το οποίο το τίμησε δεόντως!!

Το καλαμπόκι ανήκει στα αμυλώδη λαχανικά και είναι μια καλή πηγή Βιταμινών Β1,Β5 και C-ασκορβικό οξύ που βοηθάει στην καλύτερη ομοιόσταση του οργανισμού και μας προφυλάσσει από τις γρίπες! Περιέχει επίσης φυτικές ίνες, οι οποίες είναι άπεπτες από τον οργανισμό μας αλλά βοηθάει στην καλή λειτουργία του εντέρου! Φυλλικό οξύ, το οποίο βοηθάει στην μείωση του κινδύνου γενετικών ανωμαλιών και λουτεΐνη για υγιή όραση!

Στις 9 Αυγούστου...

Του 2009, γεννήθηκε μια μικρή νεράιδα!!! Η γλυκοπαραμυθένια της μαμάς της, μια διαδικτυακή μου φιλενάδα, που έμελλε να είναι μια "αδερφή ψυχή" για μένα! Ήθελα τόσο πολύ να παρεβρεθώ στην χαρά της, μα μου ήταν λίγο δύσκολο, μιας και ήμουν μια φρέσκια μανούλα κι εγώ, μόλις 10 ημερών! Θηλασμός, ξενύχτια, κούραση, πόνοι λοχείας, η δύσκολη αποχώρηση μου από το μωρό...

Λίγες μέρες αργότερα, κι ενώ είχαμε τις γνωστές μας ιντερνετικές συζητήσεις στο μαμαδοφόρουμ όπου είχαμε γνωριστεί, έβλεπα αυτό το αγγελούδι και το θαύμαζα από τις φωτογραφίες , έλαβα και ένα ευχάριστο μήνυμα!! Με ζητούσε η μικρούλα να γίνω η πνευματική της μητέρα! Η τιμή που ένιωσα εκείνη την στιγμή πλημμύρισε την καρδιά μου και όλο μου το είναι με άπειρα συναισθήματα! Ήθελα πολύ να γίνω ο άνθρωπος μεσολαβητής της μικρής στο δρόμο του Θεού! Ήθελα πολύ να της χαρίσω το πολύτιμο όνομά της! Θα γινόμουν η νονά της!! Αν και 2η φορά νονά, μιας κι έχω την τιμή να έχω μια βαφτιστήρα, 17 χρόνων σήμερα, για μένα ήταν σαν πρώτη φορά και πάλι! Ήμουν τόσο μικρή όταν βάφτισα την Άννα Μαρία, που δεν είχα καταλάβει και πολλά!

Θέλω λοιπόν, μέσα από αυτό το κείμενο, να ευχηθώ στην γλυκιά μου Ελεάννα, να είναι πάντα ευτυχισμένη και γεμάτη υγεία, να έχει όλα τα καλά στην ζωή της, κάθε της όνειρο να υλοποιείται και να ξέρει πως θα είμαι πάντα στην ζωή της, όσο περνάει από μένα και να την αγαπώ πολύ !!!

Πέρασαν κιόλας 2 χρόνια....

Και μου φαίνεται σαν χθες! Γεννήθηκε το πλασματάκι μου, η ζωή μου! Νιώθω πολύ περήφανη και πολύ ευλογημένη που έχω γίνει μαμά! Ο γιος μου, μας έχει αλλάξει την ζωή με τον σύζυγο μου πάρα πολύ! Φυσικά προς το καλύτερο! Κάθε μέρα που περνάει, είναι μια γνωριμία, μια νέα ανακάλυψη, κάτι καινούριο!

Δεν μου λείπει τίποτα από την παλιά μου ζωή!! Απέκτησε νόημα και μάλιστα πολύ ενδιαφέρον! Είναι πραγματικά πολύ συγκινητικό να έχεις ένα πρωινό ξύπνημα με το καλύτερο χαμόγελο, με την γλυκιά φωνούλα που φωνάζει : "μαμά-λι" ( το -λι είναι το υποκοριστικό μας σε όλες τις λέξεις που λέμε!!)

Θυμάμαι λοιπόν, ξημέρωμα 31ης Ιουλίου, είχαμε κλείσει με τον γιατρό μου ραντεβού στο μαιευτήριο, μιας και ο μικρός δεν μας έκανε την χάρη να βγει από μόνος του, επομένως έπρεπε να τον προσκαλέσουμε με κάποιο τρόπο!! Εκεί μου έκαναν όλες τις τυπικές διαδικασίες που συνηθίζονται σε αυτές τις περιπτώσεις! Κατά τις 7 με 8 το πρωί, μπήκαν οι τεχνητές ωδίνες και ήξερα πως εκείνη την μέρα θα ξαναγεννιόμουν μαζί με το παιδί μου!!

Μετά από αρκετές ώρες υπομονής και επιμονής, στις 2 και 25 το μεσημέρι, κράτησα το μωράκι μου στην αγκαλιά μου και ήταν τέτοια η συγκίνηση μου, που σίγουρα κάθε μαμά θα με καταλάβει!

Μια γλυκιά ανεξίτηλη ανάμνηση από τις πρώτες μας αγκαλιές!

Κλείσαμε ένα χρόνο ζωής με το μωράκι μας μαζί, με πολλά χαμόγελα, ξενύχτια, ανησυχίες, μπουσούλημα κι αργότερα περπάτημα... (Που να ήξερα ότι μετά από αυτά τα τόσο ασταθή και δειλά κοφτά βηματάκια θα τρέχαμε τέτοιο μαραθώνιο καθημερινά!!) Στα 1α του γενέθλια δεν νομίζω ότι κατάλαβε και πολλά, το κεράκι το σβήσαμε με την βοήθεια της μαμάς και από τις αγαπημένες μου ανιψιές και πρώτες ξαδέρφες του Δημήτρη, Ανδριάνα και Μιχαέλα!


Μια οικογενειακή αναμνηστική φωτογραφία από τα πρώτα μας γενέθλια!!


Έτσι λοιπόν, πέρασαν 2 όμορφα χρόνια και εύχομαι να περάσουν πολλά πολλά χρόνια μαζί με το αστέρι μου που μου φωτίζει την ζωή, να έχει υγεία, να είναι πάντα γερός και καλότυχος στην ζωή του και φτάσει ως τα βαθιά γεράματα!!

Στα φετινά μας γενέθλια, καταλαβαίναμε λίγο περισσότερο του τι γίνεται! Προσπάθησε να σβήσει το κερί, βέβαια η Ανδριάνα και η Μιχαέλα τον προλάβαιναν σε όλες τις προσπάθειες μας, του τραγουδήσαμε το γνωστό τραγουδάκι, χτύπαγε παλαμάκια , γέλαγε και φώναζε : " Μπάντοοοοοο!!!!"


Στην φωτογραφία βλέπουμε την Ανδριάνα, την Μιχαέλα, τον παππού μου ( μπαμπάς της μαμάς μου) , τον εορτάζοντα (!!!) και τον μπαμπά του!!

Καλή Ανάσταση σε όλους!!

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους Καλή Ανάσταση, το Άγιο Φως να φωτίσει όλα τα σπίτια και να μοιράσει άφθονη υγεία, ευτυχία και αγάπη σε όλες τις οικογένειες!!

Και την Κυριακή του Πάσχα να περάσουμε όλοι όσο πιο καλά γίνεται!

Καλό Πάσχα!!!!

Ταξίδι με αεροπλάνο!!

Εδώ και μέρες είχαμε σχεδιάσει ένα ταξιδάκι με αεροπλάνο για την Γερμανία! Είναι εύκολος προορισμός για μας μιας και έχουμε τις αδερφές του άντρα μου εκεί! Είχαμε ξανάρθει πέρσι τον Απρίλιο με το μωρό, που τότε ήταν 9 μηνών, οδικώς! Ναι πήρα την μεγάλη απόφαση μιας και το επέτρεπαν τα οικονομικά μας, παρόλο που όλοι μου έλεγαν ότι είναι μεγάλη ταλαιπωρία με το μωρό ή για το μωρό! Παρόλα αυτά με μεγάλη ευκολία το ξανακάνω άνετα ένα τέτοιο ταξίδι!!

Φέτος λοιπόν, βρήκαμε φθηνά εισιτήρια με το αεροπλάνο και είπαμε να μην αφήσουμε αυτήν την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη! Ένα ταξιδάκι θα μας έκανε καλό! Και σε ποιον δεν κάνει άλλωστε!!

Και να 'μαστε Σάββατο 6 το χάραμα στο Ελευθέριος Βενιζέλος να περιμένουμε να επιβιβαστούμε!! Όλα ήταν ευνοϊκά μιας και είχαμε προτεραιότητα επιβίβασης λόγω του μωρού, αν και μεταξύ μας την πήραμε με τσαμπουκά γιατί ως συνήθως τρέξανε όλοι λες και θα έχαναν την θέση τους!!

Κατά την απογείωση είχα ένα μπουκάλι με γάλα να δώσω στο μωρό για τ'αυτάκια του! Έτσι κι έγινε , ο μικρός ήταν φρόνιμος καθ'όλη την πτήση μέχρι την Θεσσαλονίκη και κατά την διάρκεια παραμονής μας στο αεροσκάφος, παρόλο που είχα αγχωθεί γιατί δεν περίμενα ότι θα καθόταν έτσι ήσυχος!! Σκέφτηκα ότι θα βαριόταν, ότι θα τσίριζε γιατί θα ήθελε να πηγαινοέρχεται, αλλά ευτυχώς τίποτα από τα παραπάνω δεν συνέβη!!



Έτσι λοιπόν ξαναπογειωθήκαμε με προορισμό την Γερμανία! Ο μικρός κοιμήθηκε στην αγκαλιά μου και ξύπνησε ακριβώς την ώρα που φτάσαμε!! Το ταξίδι ήταν αρκετά ευχάριστο, παρόλο που ήμασταν μόνο με 1 ώρα ύπνου κι εγώ κι ο άντρας μου!

Η βασιλόπιτα!!

Με την νέα χρονιά ένα από τα έθιμα μας είναι η κοπή της Βασιλόπιτας!! Η αναμονή και η αγωνία για το ποιος θα τύχει το φλουρί! Ποιανού θα είναι η τυχερή χρονιά σύμφωνα με αυτό το έθιμο!! Έτσι κι εμείς ξεκινήσαμε να κόβουμε την Βασιλόπιτα με τον νέο χρόνο! Μετρήσαμε πόσα κομμάτια θα κοπούν, μοιράσαμε την Βασιλόπιτα σε ίσα μέρη... μοιράζαμε τα κομμάτια , πρώτα του Χριστού, του σπιτιού, των μαγαζιών, και άρχισε η μοιρασιά για εμάς! Το πήραμε με ηλικιακή σειρά και ήμουν από τις τελευταίες!!

Η αγωνία μου σε κάθε κομμάτι κορυφωνόταν και όσο δεν έβρισκαν το φλουρί τόσο περισσότερο ένιωθα ότι θα το τύχω!! Έλεγα τα δικά μου, έκανα χαβαλέ και όταν ήρθε η σειρά μου, ακούω τον άντρα μου που μου λέει: " Δώσε μου ένα φιλάκι να δεις τι θα σου δώσω!!" ( έκοβε εκείνος την βασιλόπιτα!!) Και ναι.. το φλουρί βρισκόταν στο δικό μου κομμάτι!! Εύχομαι λοιπόν, να είναι αυτή η χρονιά τυχερή και για μένα!!