Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Oh Christmas tree... oh christmas tree...

Είπαμε με τούτα και μ'εκείνα να στολίσουμε το Χριστουγεννιάτικο δενδράκι! Πήρα λοιπόν από το σπίτι της μαμάς μου , εκείνο το αψηλό και φουντωτό δεντράκι που είχε αγοράσει τα Χριστούγεννα του αρραβώνα μου! " Αυτό είναι και προίκα σου!! " μου είχε πει όλο καμάρι!! Δεν είχε τύχει να το σουφρώσω νωρίτερα από το πατάρι γιατί δεν είχα μεγάλο σπίτι και δεν χώραγε με τίποτα! Έτσι λοιπόν, μιας και είμαστε από πέρυσι το Φλεβάρη σε ένα πιο άνετο σπίτι και μιας και η μαμά μου κατάργησε το  στόλισμα του δέντρου έχοντας ασχολία το στόλισμα του τζακιού της, φόρτωσα στο daihatsu την κούτα με τα στολίδια... κι εδώ να βάλω μια παρένθεση.. (είπε η μαμά μου ότι έχει τα πάντα σε αυτήν την κούτα ( !! ) , τα φωτάκια και πολλά στολίδια!! Θα καταλάβετε παρακάτω .....)

Αρχίσαμε με το άνοιγμα του δέντρου!! Ο μικρός ως συνήθως άρχισε την προβλεπόμενη γκρίνια - του δε ξέρω τι θέλω!! - . Κλείσαμε την Ντόρα την εξερευνήτρια, να ηρεμήσει λίγο το κεφάλι μας, να βάλουμε Χριστουγεννιάτικα τραγούδια , να αποκτήσουμε λίγο Christmas mood ρε αδερφέ!! Με τον μικρό και την κουβέρτα του κρεμασμένα επάνω μου , πάλευα να τοποθετώ και να ανοίγω τα κλαδιά του έλατου! Και φτάσαμε στην κρίσιμη ώρα ανοίγματος της κούτας... και της παρένθεσης παραπάνω!!!

Ανοίγω λοιπόν την κούτα και παθαίνω ένα πρώτο σοκ! Δεν είχε φωτάκια, τα στολίδια ήταν λειψά... Α ρε μάνα τι μου έκανες!! Αλλά δεν φταίει αυτή! Δικό μου ήταν το λάθος που σκέφτηκα να τα τσεκάρω πριν και δεν το έκανα, να πάρω και τις δικές μου κούτες με τα στολίδια μου και τα φωτάκια μου... αλλά οκ , ένα μικρό αμαξάκι έχω , δεν έχω φορτηγό μεταφορικής!!! Και πάλι καλά το δόλιο το αμαξάκι , 3 χαλιά φέραμε αυτή τη βδομάδα, φωνή να είχε θα με είχε καθημερινά με καντήλια και όλους τους Αγίους μαζί!!

Εν τέλει , να μην μακρηγορώ, το στόλισα το δεντράκι... με δόσεις!! Κάτι σαν το χρέος της Ελλάδας ένα πράγμα! Οικονομική κρίση έχουμε , είπαμε να το πάμε λάου λάου με τη ροή της εποχής!! Έβαλα όλα τα στολίδια που βλέπονταν φυσικά εδώ και εκεί  μαζί με τον αντρούλη μου,η μαϊμού με την κουβέρτα είχε ξεκρεμαστεί από πάνω μου , είχε πάει στον καναπέ και μονολογούσε όλη την ώρα: " Τη Ντόα μαμά, τη Ντόα!!" , μα τόσο κόλλημα πια , δεν του έκανε καν εντύπωση το δέντρο?? Εδώ αστόλιστο που το είδα , ένιωσα ένα σκίρτημα στην καρδιά μου!! Τελικά του έδωσα ένα καμπανάκι κρεμασμένο σε έναν Άγιο Βασίλη και ασχολήθηκε αρκετή ώρα με αυτό! Μετά αποφάσισε να βγάλει τις μπάλες από το δέντρο , αλλά αυτό είναι από άλλη ιστορία ... Κι έπεται συνέχεια τις επόμενες μέρες αυτή τη δουλειά θα κάνουμε , το θυμάμαι το παραμύθι από πέρυσι... Ο μικρός της βγάζει , η μαμά της βάζει!!

Εύχομαι σε όλους να έχουμε Καλά Χριστούγεννα , με υγεία και χωρίς χρέη!! Δύσκολο το 2ο , ας έχουμε το 1ο τουλάχιστον!! 

1 σχόλιο:

  1. Και του Χρόνου Ελενάκι μου!!!! Τέλειο το δεντράκι σας και το Λουλούνι άπαιχτο! Και ο δικός μου μια απο τα ίδια εγώ έβαζα εκείνος έβγαζε...ώσπου βρήκε ένα κουδουνάκι το κουδούνιζε και έλεγε δυνατά "πιστέυω" αυτό το Πολικό εξπρές τον έχει σημαδέψει...Φιλάκια και καλές γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή