Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Πέρασαν κιόλας 2 χρόνια....

Και μου φαίνεται σαν χθες! Γεννήθηκε το πλασματάκι μου, η ζωή μου! Νιώθω πολύ περήφανη και πολύ ευλογημένη που έχω γίνει μαμά! Ο γιος μου, μας έχει αλλάξει την ζωή με τον σύζυγο μου πάρα πολύ! Φυσικά προς το καλύτερο! Κάθε μέρα που περνάει, είναι μια γνωριμία, μια νέα ανακάλυψη, κάτι καινούριο!

Δεν μου λείπει τίποτα από την παλιά μου ζωή!! Απέκτησε νόημα και μάλιστα πολύ ενδιαφέρον! Είναι πραγματικά πολύ συγκινητικό να έχεις ένα πρωινό ξύπνημα με το καλύτερο χαμόγελο, με την γλυκιά φωνούλα που φωνάζει : "μαμά-λι" ( το -λι είναι το υποκοριστικό μας σε όλες τις λέξεις που λέμε!!)

Θυμάμαι λοιπόν, ξημέρωμα 31ης Ιουλίου, είχαμε κλείσει με τον γιατρό μου ραντεβού στο μαιευτήριο, μιας και ο μικρός δεν μας έκανε την χάρη να βγει από μόνος του, επομένως έπρεπε να τον προσκαλέσουμε με κάποιο τρόπο!! Εκεί μου έκαναν όλες τις τυπικές διαδικασίες που συνηθίζονται σε αυτές τις περιπτώσεις! Κατά τις 7 με 8 το πρωί, μπήκαν οι τεχνητές ωδίνες και ήξερα πως εκείνη την μέρα θα ξαναγεννιόμουν μαζί με το παιδί μου!!

Μετά από αρκετές ώρες υπομονής και επιμονής, στις 2 και 25 το μεσημέρι, κράτησα το μωράκι μου στην αγκαλιά μου και ήταν τέτοια η συγκίνηση μου, που σίγουρα κάθε μαμά θα με καταλάβει!

Μια γλυκιά ανεξίτηλη ανάμνηση από τις πρώτες μας αγκαλιές!

Κλείσαμε ένα χρόνο ζωής με το μωράκι μας μαζί, με πολλά χαμόγελα, ξενύχτια, ανησυχίες, μπουσούλημα κι αργότερα περπάτημα... (Που να ήξερα ότι μετά από αυτά τα τόσο ασταθή και δειλά κοφτά βηματάκια θα τρέχαμε τέτοιο μαραθώνιο καθημερινά!!) Στα 1α του γενέθλια δεν νομίζω ότι κατάλαβε και πολλά, το κεράκι το σβήσαμε με την βοήθεια της μαμάς και από τις αγαπημένες μου ανιψιές και πρώτες ξαδέρφες του Δημήτρη, Ανδριάνα και Μιχαέλα!


Μια οικογενειακή αναμνηστική φωτογραφία από τα πρώτα μας γενέθλια!!


Έτσι λοιπόν, πέρασαν 2 όμορφα χρόνια και εύχομαι να περάσουν πολλά πολλά χρόνια μαζί με το αστέρι μου που μου φωτίζει την ζωή, να έχει υγεία, να είναι πάντα γερός και καλότυχος στην ζωή του και φτάσει ως τα βαθιά γεράματα!!

Στα φετινά μας γενέθλια, καταλαβαίναμε λίγο περισσότερο του τι γίνεται! Προσπάθησε να σβήσει το κερί, βέβαια η Ανδριάνα και η Μιχαέλα τον προλάβαιναν σε όλες τις προσπάθειες μας, του τραγουδήσαμε το γνωστό τραγουδάκι, χτύπαγε παλαμάκια , γέλαγε και φώναζε : " Μπάντοοοοοο!!!!"


Στην φωτογραφία βλέπουμε την Ανδριάνα, την Μιχαέλα, τον παππού μου ( μπαμπάς της μαμάς μου) , τον εορτάζοντα (!!!) και τον μπαμπά του!!

2 σχόλια:

  1. Να τον χαιρεσαι αγαπουλα μου, να μας ζησει το αντρακι και να γιορτασουμε πολλα πολλα γενεθλεια μαζι, η μικρη ελεαννα φορεσε σημερα τα παπουτσια της νονας και με ρωτησε παπουτσια νονας; ναι της ειπα, και μου ειπε αγαπω πολυ νονα μου, οποτε μαλλον με τον δικο της τροπο ειπε χρονια πολλα και αυτη χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ καρδούλα μου, πολύ την αγαπάω την κουκλίτσα μας!! Πλησιάζουν τώρα και τα γενεθλιάκια της, και της χρωστάω πολλές αγκαλιές και πολλά φιλιά!!! Να είμαστε καλά λοιπόν κι εμείς και τα παιδάκια μας ... κι από γενέθλια έχουμε να κάνουμε πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή